Η «κακιά στιγμή» της αδιαφορίας
Τελευταία Ενημέρωση: 25/02/2016
Όλοι οι θάνατοι νέων ανθρώπων είναι άδικοι, αλλά πιο άδικοι είναι όσοι προκύπτουν από προχειρότητα, αυτή που μοιρολατρικά βαφτίζουμε «η κακιά στιγμή». Το δυστύχημα που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη ήταν συνάρτηση πολλών κακών: της ταχύτητας με την οποία εκινείτο ο οδηγός, της πιθανής ολισθηρότητας του δρόμου, συν μια λυγισμένη προστατευτική μπάρα, από αυτές που βλέπουμε σε όλους τους δρόμους. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, αυτό που ελαφρά τη καρδία αποκαλούμε «μοιραίο», προέκυψε από «μια λυγισμένη λαμαρίνα. Αυτή πέρασε μέσα από την οροφή του τζιπ και προκάλεσε το θανατηφόρο τραύμα στο δημοφιλή τραγουδιστή (το μόνο που είχε) και σακάτεψε την 30χρονη συνεπιβάτιδά του στο πίσω κάθισμα». Είναι ίσως τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι αυτές οι «προστατευτικές μπάρες» μπαίνουν στις άκρες του δρόμου για να σώζουν ζωές και όχι για να γίνονται λαιμητόμοι. Αυτό, βεβαίως, γίνεται όταν τοποθετούνται σωστά και επισκευάζονται ύστερα από κάποιο ατύχημα. Πιθανότατα δεν ήταν μία η «κακιά στιγμή» για τον 33χρονο Παντελή Παντελίδη, ήταν πολλές: δεκάδες γραφειοκράτες σε κάποια δημόσια υπηρεσία δεν ενδιαφέρθηκαν για να φτιάξουν τη «λυγισμένη λαμαρίνα», χιλιάδες οδηγοί που πέρασαν από εκεί δεν κατήγγειλαν την αδιαφορία. Τι να πρωτοκαταγγείλουν άλλωστε; Ολόκληρη η ζωή μας περιβάλλεται από γεννήτριες «κακών στιγμών». Οι κακοτεχνίες είναι κυρίαρχο στοιχείο της χώρας. Το κακό δεν μπορεί να αποκλειστεί από τη ζωή. Συμβαίνει και στις καλύτερες κοινωνίες. Εκεί, όμως, λαμβάνουν τα μέτρα τους για να το περιορίσουν. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, μαθαίνουν από τις τραγωδίες. Δεν αρκούνται στο «έλα, μωρέ, τώρα...» πριν, και «ήταν μια κακιά στιγμή» μετά (απόσπασμα από άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην «Καθημερινή»). -
